Kekemelik çocuklukta başlayan normal akıcılık ve konuşma akışıyla ilgili  bir konuşma bozukluğudur. Kekemelik sorunu olan bireyler ne söylemek istediklerini bilirler, ancak söylemekte zorlanırlar. Örneğin ;bir kelimeyi, heceyi, ünlü veya ünsüz sesi tekrarlayabilir, uzatabilirler veya konuşma esnasında duraklayabilirler. Kekemeliğin önlenmesi için bunlara dikkat edilmesi gerekir. Ebeveynler telaşlı ve aceleci olmamalıdır. Konuşması tam dinlenmeli, çocuğa konuşurken baskı yapılmamalıdır. “Nefes al, güzel konuş, yavaş konuş, böyle tekrar et…”gibi uyarılar yapılmamalıdır. Çocuk konuşurken sabırla dinlenmelidir. Alay etme, utandırma, taklidini yapma, zorlamadan kaçınılmalıdır. Teknik oyun ve davranışçı yöntemler çocuğun kekemelikten bağımsız konuşma becerisini artırır.

Gerçek Tıp, Dr. Aidin SALİH

Dr. Aidin SALİH'in Gerçek tıp kitabının çocuk hastalıkları "korku" bölümünde kekemelik için şu ifadeler vardır: "Bebeğin beyni bütün çevrede cereyan eden davra­nışları, konuşmaları ve sesleri kendi hafızasına, kendine söylendiğini kabul­lenerek, titizlikle kaydeder. Anne ve karnındaki bebek huzurlu olurlarsa, bu kayıtlar hücre veya beyin tarafından sadece bilgi olarak kullanılır. Fakat baygın, hasta, yaralı, ateşli, korku ve acı içerisindeyken, bebeğin beyni ta­rafından kaydedilen her kelime, duyulan her ses dalgası bebeğin beyninde bir program oluşturur. Bu program daha sonra bilgisayar virüsü gibi çalışır. Mesela, hamile bir kadına şiddetli bir şekilde "sus" denirse ve o da korkarsa, o zaman "sus" kelimesinin meydana getirdiği ses dalgaları anneyle bir­likte korkan bebeğin beynine yerleşir." 

"Bebek, anne karnındayken veya doğduktan sonra, bu kelimeyi her duyuşunda, beyninde oluşan o program güçlenir. Çocuk konuşma çağına gelince kekelemeye başlar veya uzun za­man konuşamaz. Bu çocuğu, etkisinde bulunduğu programdan kurtarabil­mek için, bir müddet anne-babadan uzaklaştırarak, başka bir ortam sağlanırsa, programı oluşturan kelime bir süre duyulmayacağı için program za­yıflar, kekemelik ortadan kalkar. Bu şekilde oluşan programların sayısı, ta­mamen hamile kadının ve bebeğinin bulunduğu ortama bağlıdır ve bebe­ğin beyninde bunlardan yüzlercesi mevcut olabilir. Bu sebepledir ki is­lam'da, kadın ve çocuklarla yüksek sesle konuşmak, şiddetli emirler ver­mek, onları korkutmak ve dövmek yasaklanmıştır. Müslüman, kime olursa olsun, bir isteğini bildirirken "İster misin, bakar mısın, yapar mısın, susar mısın" gibi ifadeler kullanmalıdır."

"Sezaryen ile doğan, genel anestezi ile ameliyat olan, herhangi bir kaza veya hastalık geçiren çocuğun beyninde o sırada çevresinde konuşulan her kelimeden bir program oluşur. Bu programlar daha sonra beynin çalışması­nı engeller. Mesela, doktor hemşireye "sen bunu yapamazsın" dediyse, ço­cuğun beyninde sürekli çalışacak olan "sen bunu yapamazsın" programı oluşur ve sonuçta çocuk hiçbir iş yapamaz hale gelir. Veya doktor "acele et" derse, çocuk hep acele eder. Ya da annesi hamilelikte veya anestezinin etkisinden uyanırken "midem bulanıyor" derse, çocuğun hep midesi bulanır..."